بتوانيد شرایط شک در رکعات نماز را بيان کنيد. |
شک هايي که نبايد به آن ها اعتنا کرد:
- شک بعد از محل.
- شک پس از سلام.
- شک بعد از وقت نماز.
- شک کثير الشک.
- شک امام و مأموم در نماز جماعت.
- شک در نماز مستحبي.
شک پس از سلام:
- اگر پس از سلام نماز شک کند که نمازش صحيح بوده يا نه، مثلاً شک کند در رکعت دوم يک سجده به جا آورده يا دو سجده، يا پس از سلام نماز 4 رکعتي شک کند 4 رکعت خوانده يا 5 رکعت، به شک خود اعتناد نمي کند و لازم نيست نماز را دوباره بخواند.
- اگر پس از سلام شک کند و دو طرف شک باطل باشد، مثل آنکه شک کند نماز چهار رکعتي را سه رکعت خوانده يا پنج رکعت نمازش باطل است.
شک بعد از وقت:
- اگر بعد از گذشتن وقت نماز شک کند که نماز خوانده يا نه، مثلاً در شب شک کند نماز ظهر و عصر را خوانده يا نه، به شک خود اعتنا نمي کند.
- اگر بعد از گذشتن وقت شک کند نمازي که خوانده صحيح بوده يا نه، به شک خود اعتنا نمي کند.
شک کثيرالشک:
کثير الشک کسي است که در يک نماز، سه مرتبه شک کند و يا در سه نماز پشت سر هم، مثلاً نماز صبح، ظهر و عصر شک کند.
شک امام و مأموم:
در نماز جماعت اگر امام جماعت شک کند ولي مأموم شک نداشته باشد و مثلاً با گفتن «الله اکبر» امام را مطلّع کند، امام جماعت به شک خود اعتنا نمي کند و همچنين اگر مأموم شک کند ولي امام جماعت شک نداشته باشد، همانگونه که امام جماعت، نماز را انجام مي دهد او هم عمل مي کند و صحيح است.
شک در نماز مستحبي:
اگر نمازگذار در رکعات نماز مستحبي شک کند مانند وظيفه کثير الشک عمل مي کند ولي اگر در اجزاء نافله شک کند خواه رکن باشد يا غير رکن اگر محل آن نگذشته باشد بايد آن را به جا آورد اما اگر محل آن گذشته باشد، به شک خود اعتنا نکند.